Biraz sert olucak ama şimdiden özür dilerim....

"yorulduk ikinci defa aşık olmaktan ve gidip
merhaba demeye birine,
sıkıldık aynı konuşmalar içinde aynı şeyi

duymaktan,
seni seviyorum artık heyecanlandırmı yor
kimseyi ve öpüşmeler çok tanıdık,
bütün ayrılıklar aynı bok,
bütün insanlar hala aynı göt,
şimdi tesadüfen çarpışsak göz göze
tesadüflerin amına koyar,
önüne baksana lan diyerek devam ederiz
yolumuza"
incindim, kırıldım gibi basit avuntulara
sığınma,
kırılmadı ki yüreğin,
topraktı o da, hayal kuraklığından çatladı....
neyse,
dünya dönüyor,
ama bu son turu gibi...
son turunda dünyanın
iftira atarcasına itiraf et ve
itiraf edemiyorsan iftira atacağın anlamını
yok sayarak..
aklına gelir miydi hiç,
hayatımın özeti olacağın?

Kemal Yazgan