Anladım ki bizim son bir şansımız daha yok...Ihtimalleri tükenmiş kaçınılmaz bir sonun son demlerini yaşıyoruz. Sevmişiz, üzülecekmişiz, yıpranacağız kimin umrunda...Keşke senden nefret edebilseydim, umursamayabilseydim, kolayca sırtımı dönebilseydim sana... Gidebilseydim senden...Ben üzülerek uzaklaştım senden, kırılarak çıktım yüreğinden... Aşkla, sevgiyle alıştım yokluğuna...Aşk nasıl üzebilirdi ki bir insanı bu kadar?
Biz seninle öyle bir koptuk ki; yeniden bağlanalım desek, canımız daha çok yanar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder