İlk tekme attığım an karnını sewdiğinde ben de senin kalbini sewmiştim anne..
Senin telaşın benim hiç bilmediğim bir dünyanın kapılarını açıordu.
Doğdum anne..
Sonra kollarının arasına mavi bir yorgana sarılı bizi gördüm
Nasıl bir koku vermişti sana Yaradan
Cennetinden çıkmış her bir misk-i amberler dolaşıordu çevrende..

Aradan masal gbi geçen yıllar oldu anne
Üstelik artık seni anlayabilordum.
Kadın olmanın en kıymetli yük oldgu bu devirde.

Geçen 29 yılda kaç kere doğdum anne
Kaç kere o kıymetli ellerine sardım yüzümü
Sen korurken beni
Farkında değildin ki aslında tüm savaşlar yenilmişti..
Ve hayat her beni yaktgımda
Sobaya değdirdğim elim geldi aklıma
Yüzündeki acı belkide bizim zaferimizdi aslında..

Doğdum anne;
Hayat her geçtğinde içimden
Yeniden doğdum.
Dizimde çakıl taşlarının izleri ile hem de..

Hep dersin ya
'insan sonunda özüne döner'
Öze ,gözüne girmeye geldim anne..