Asker de İlk Gün.

Daha acemi birliğine teslim olalı sadece 5 saat olmuş üstümüz hala sivil, levi's jean, adidas ayakkabı filan, o derece yani. Neyse sağ ve sol kola iğneleri yedikten sonra verilen kamuflaj ve botları sürükleyerek man kamyon tepesinde bir binaya gelmişiz bir takım sayım-kıyım işleminden sonra bizi bi koğuşa getirdiler tabii herkes birbirine fransız. Aynı mahşer günü gibi, herkes mala bağlamış çaresizce birbirine bakıyor. Yol yorgunluğunun vermiş olduğu ağırlıkla ve 'free takılırım ben istanbul çocuğuyum' raconu kesmek için bir ranzanın üst kısmında inceden uykuya dalmışım. Haliyle rüyalar alemindeyim ama nasıl bir kaderse rüya barda geçiyor kızlar filan, manitalarla beraber takılıyoruz (platonikler de dahil buna, anjelinacıgım sende dahilsin) ortam yıkılıyo tiesto falan çalıyor kendimizden geçiyoruz, alkol 300 promil. Sonra derinden bi ses yankılanıyo kulaklarımda ' Kalk Lan ordan yorram, benim yerim orası' diyen doğu aksağanlı 3 e 5 bi çocuk.

Ben noluyo lan edasıyla uyanır uyanmaz acı gerçeğin ekşi tadı damaklarımda beliriverdi.

-Peki diyebildim. Peki nedir ya.

Sonrasında kalorifer önüne uzanan kediler gibi sinmişim bi yere, lakin uyku denen bir şey yok sürekli tedirginsin, sabaha kadar malak gibi bekliyorsun. Benim gibi anarşik ruhu olan biriyseniz ve saçınızı kesmeden gitmişseniz askere, ilk olay şudur hemen belirtiyim. Bi tane berber ocağına götürülürsün: sana kötü yola düşmüş ispanyol orospusu gibi bakar o saç kesen eleman, köydeyken mesleginin koyun kırpmak oldugunu övüne övüne anlatır sana. Sonrasında moralin bozuk bi köşede sigara içmek için ecel teri dökerken, askerliginin son dönemini yaşayan usta askerler sinsice yaklaşırlar yanına, ve gariptir ki senden 3, 5 yaş küçük olmalarına ragmen bir abi havası takınırlar.

- Üzülme yiğenim. Burada sessiz olursan ezilirsin gibi ögütler filan. Sonrasında, bi cügara virsene.

- Al.

- Burada bagırıcaksın yigenim, dışarda bagırana deli burada susana deli denir. Arkadaşa da bi cügara virsene.

- Al.

- Burada akşam 5 olunca komutan biziz, herkes gider biz kalırız. O yüzden komutanları değil bizi dinliceksiniz. Bi cügara da virsene, kulak arkası yapim.

(Ananın amı, içimden söylüyorum tabi)

- Peki.

- Hadi torun görüşürüz, diyerek uzaklaşan şen kahkahalar duyuyorum sonra.

Usta olan askerlerin sözlerini dinleyerek, komutanlar ne derse deli gibi bagırıyorum. Bağdemciklerim hop dışarda hop içerde, hava da deli gibi soğuk. Rahat 250 kişi rahat varız berbat da bi kar yağışı, rütbeleri de yeni ögrenmişim, bi tane astsubay geldi sundurma altında toplaaan diye bi haykırdı ki, sanırsın anasını skiyolar, herkes girdi sundurmanın altına ben malım tabi en sona kaldım, tam astsubayın önündeyim, adam gibi oturun ses istemiyorum dedi ve bana dönüp yerdeki şu izmariti al at len dedi, sevindim bi an benimle iletişim kurdu diye, ordan biri emredersiniz komutanım çaktım ki aman allahım tabur inledi, demez mi sonra, tabi emredecem y....rrram, yalvaracam mı sana demesiyle bir kahkahalar uçuştu ki havada, hiç böyle utanmamıştım.

- Peki, dedim onada.