Kokun terketmiyor burnumu. Ve parça parça aklıma kazındığı kadarıyla birleştiriyorum yüzünün parçalarını odamın tavanında.En net parça gözlerin... İri, yeşil gözlerin... Gerisi yok. Gerisi hayal. Gerisi zorluyor beni. Dudakların, burnun, boynun, yüzündeki ayrıntılar hepsi silik silik, hepsi kayıp... Yoklar. Bir kez daha görsem sadece bir kez, tamamlanacak sanki hepsi...