ciğerlerim ses verior
kırmızıdan beyaza
döüşüor tüm kurallarım
o kırmızıya boyanmış bankta
senle ben adım adım sayıyoruz
ve titrerken gece sıcağa
ben bir sopranoyum sesine ilham katan
sustuğunda notalarında kaybolan
bir kayıp hece ,duymamazlığında
bağırıorum,sessizce
tütttürdüğün dumana manuel bir hece..

gitmek zorundayım
kapılar bana siyah
kapılar bana koşarak açılan..
sen tut
sen bil ardına kadar kapanan
bir şarap şişesindeki yetmezlik
üzerinde okuduğun seri numarasının altında yazar seninle ismim
hep soğuk
hep sert
hep aklını akıldan feragat edici..

sevmek nedir diyor şarkı
sewmek
bilmeden yürüdüügn her şeride bodoslama küfür etmektir akla sen düşünce..